Mijn maaksels worden helaas niet altijd gewaardeerd. Met name als het om kleding gaat. Ik heb mij er al bij neergelegd dat er in ieder geval het komende jaar geen rokjes gedragen zullen worden door grote zus (en dus helaas ook niet gemaakt hoeven worden). Toen bedacht ik dat een poncho misschien wel in de smaak zou vallen. Ik had al een paar leuke op verschillende blogs voorbij zien komen. Toen ik bezig was werd grote zus niet laaiend enthousiast. Ze vroeg zich zelfs af waarom we het niet gewoon in de winkel kunnen kopen. Ik heb toen maar uitgelegd dat die kleding ook gemaakt wordt door mensen. Stond ze even raar van te kijken.
Ik ben er helemaal tevreden mee, maar grote zus wilde niet echt poseren. Ja, alleen tijdens het knutselen. Dus bij deze.
En nu. Tja, volgens grote zus wilde haar beer ook graag een poncho. Daar ben ik nu mee bezig en dan maar hopen dat ze samen hun poncho willen dragen. Gelukkig heb ik hem ook een beetje op de groei gemaakt, dus hopelijk weet ze als ze iets ouder is haar moeders maaksel iets meer te waarderen.
Oh, wat een grappig verhaal en zo herkenbaar. Maar je hebt een prachtige poncho gemaakt. En nu maar hopen dat ze 'm vaak aan wil doen zodat ze er flink mee kan showen.
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend!
Groetjes, Liane
Leuk verhaal haha en inderdaad herkenbaar. Ik vind het een mooie poncho hoor!
BeantwoordenVerwijderenhela, leuke foto's hoor! Ik ben ook een poncho begonnen. Hopelijk wil ze die dan wel 'showen' mijn oudste ;-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Sofie
instant verliefd!!!!!!!
BeantwoordenVerwijderen