Ja ... (twijfel) ik wil

Zoals ik al eerder schreef gaat mijn zus binnenkort trouwen. Natuurlijk moest er ook een geschikte outfit komen. Een paar kledingwinkels bezocht, maar ik was steeds niet tevreden. Ach, ik had natuurlijk ook nog wat leuke stofjes in de kast. Zou ik dan toch een poging wagen?

Het rimpelrokje stond al een tijdje op mijn wensenlijstje, maar dan voor mijn dochter. Helemaal met zo'n uitgebreide tutorial. Alleen mijn dochter is verzot op broeken. In een rokje of jurk krijg ik haar zelden. Zonde dus van de mooie creaties en dito stofjes. Misschien dan toch eentje voor mijzelf? Voor mama's had ik deze versie alleen nog niet voorbij zien komen. Twijfel, twijfel. Ach, ik heb niets te verliezen. Naar de winkel kan altijd nog. Van het gewenste stofje had ik een meter liggen. Met veel passen en meten kon het precies. De tailleband heb ik iets breder gemaakt, zodat de rok (hopelijk) mooi laag komt te liggen. De roze binnenstof (wel misschien iets te stijf) had ik op de stoffenmarkt voor 1 euro de meter op de kop getikt. Daar kon ik dus ook geen buil aan vallen. De stappen van de tutorial had ik in mijn boekje opgeschreven en ik ben achter de naaimachine gedoken. De twijfel bleef bij elke stap, maar ik heb stug doorgezet.

Het naaiproces verliep voorspoedig. Zelfs mijn eerste knoopsgaten (als was dat voor mijn versie achteraf misschien niet nodig geweest) gingen goed. Het zoeken van een lint voor de afwerking van de zoom had nog wat voeten in de aarde (overal was roze lint uitverkocht). Het helemaal afwerken van de rok heeft daarom wat langer geduurd. Maar de deadline van de bruiloft is ruim gehaald. En dit is het resultaat:

En wat zal ik doen? Is de conclusie dat rimpelrokjes alleen voor kleine meisjes zijn of kunnen ze ook voor moeders? Misschien alsnog naar de winkel rennen of vier in deze rok naar de bruiloft?